از سال ۱۹۸۹، ژاپن تلاش کرده با سیاستهایی مانند مرخصی والدین، یارانههای مراقبت از کودکان و کمکهای نقدی، نرخ تولد را افزایش دهد. با این حال، نرخ باروری در ژاپن همچنان در حال کاهش است و اکنون دیگر کشورهای توسعهیافته نیز با چالشهای مشابهی روبرو هستند.
نیمی از جمعیت جهان در کشورهایی زندگی میکنند که نرخ باروری در آنها کمتر از نرخ جایگزینی ۲.۱ تولد به ازای هر زن است. این امر میتواند به مشکلات اقتصادی و اجتماعی منجر شود، مانند کاهش نیروی کار، افزایش مالیاتها و کمبود حمایت از سالمندان. برخی کشورها مانند کره جنوبی و ایتالیا با کاهش شدید تولد مواجه هستند، در حالی که کشورهایی مانند سوئد سیاستهایی را برای مشارکت پدران در مراقبت از کودکان اجرا کردهاند که نتایج متفاوتی داشته است.
دولتها همچنین به سیاستهایی مانند تشویق به ازدواج یا ترغیب زنان به ترک نیروی کار فکر کردهاند، اما هیچ افزایش قابلتوجهی در نرخ تولد حاصل نشده است. در کشورهای دموکراتیک، اغلب مقاومتهایی نسبت به سیاستهایی که احساس اجبار ایجاد میکنند، وجود دارد و تصمیم به داشتن فرزند بیشتر به ارزشهای شخصی، عوامل اقتصادی و هنجارهای اجتماعی بستگی دارد.
در نتیجه هرچند دولتها میتوانند سیاستهای افزایش نرخ تولد را امتحان کنند، اما انتخابهای شخصی عمیق و تغییرات فرهنگی گستردهتر، کار را برای افزایش موثر نرخ تولد دشوار میکند.
اولین نفری باشید که برای این خبر دیدگاه بیان میکند