“یکی از چالشهای استفاده از خودروی برقی Renault Zoe، مسدود شدن شارژرهای لامپپایه توسط خودروهای بنزینی است، که دسترسی به ایستگاههای شارژ عمومی را دشوار میکند.”
……………………………………………………………………………………………………………………………………
هزینههای بالا و دسترسی محدود به شارژرهای عمومی برای کسانی که پارکینگ خصوصی ندارند، یکی از موانع اصلی توسعه خودروهای برقی در بریتانیا است.
بریتانیا را میتوان به دو گروه تقسیم کرد: کسانی که پارکینگ خصوصی دارند و کسانی که مجبورند در خیابان پارک کنند. اگر پارکینگ خصوصی داشته باشید، شارژ خودرو ارزان و ساده است؛ فقط کافی است شبانه آن را به برق متصل کنید. اما برای 9.3 میلیون خانوادهای که فاقد پارکینگ خصوصی هستند، شارژ کردن خودرو دشوارتر است و نیاز به استفاده از شارژرهای عمومی دارند.
اسنیگدا تیروورو، مدیر همکاریها در شرکت شارژ خیابانی Char.gy، این وضعیت را «امتیاز پارکینگ خصوصی» توصیف میکند و معتقد است این مسئله شکاف بزرگی در دسترسی به شارژ خودروهای برقی ایجاد کرده است. برای من که عضو گروه دوم هستم، شارژ خودرو در خیابان تجربهای متفاوت است. در لندن، بهویژه در منطقه لوشام که شبکه شارژرها در حال گسترش است، مشکل زیادی ندارم. اما در بسیاری از مناطق دیگر، نبود شارژر کافی همچنان یک چالش بزرگ محسوب میشود.
چالشها تا سال 2035
با توجه به اینکه فروش خودروهای بنزینی و دیزلی جدید پس از سال 2035 ممنوع خواهد شد، تعداد شارژرها باید همگام با افزایش مالکیت خودروهای برقی رشد کند. تقریباً دو سوم بریتانیاییها که به سر کار میروند، روزانه کمتر از 10 کیلومتر را طی میکنند. بنابراین، شارژ کردن تنها یکبار در هفته برای این افراد کافی خواهد بود.
در این شرایط، دولتهای محلی تحت فشار هستند تا به تعداد 74 هزار شارژر عمومی کشور اضافه کنند و همه شهروندان را قادر به استفاده از خودروهای برقی کنند.
در منطقه لوشام، لوئیس کروپسکی، معاون شهردار و مسئول سیاستگذاری حملونقل، میگوید: «نصب شارژرها اولویت ما است، اما این یک فرآیند تدریجی است که مدت زیادی طول خواهد کشید.»
او همچنین اضافه میکند که اکثر شوراها به دلیل کمبود بودجه به کمکهای مالی دولتی وابسته هستند.
انگلستان در آستانه افزایش سریع تعداد شارژرهای عمومی است. با اختصاص 381 میلیون پوند بودجه تحت طرح زیرساخت وسایل نقلیه الکتریکی محلی (LEVI)، شوراها فرصت دارند تا شکافهای موجود در شبکه شارژ را پر کنند. هرچند این بودجه دو سال دیرتر از موعد ارائه شد، اما میتواند بهسرعت تغییری محسوس ایجاد کند.
به گفته سخنگوی وزارت حملونقل، این سرمایهگذاری به رانندگان خودروهای برقی اطمینان میدهد که همیشه یک شارژر در نزدیکی خود دارند. بهعنوان مثال، لوشام قصد دارد طی 18 ماه آینده 250 شارژر جدید نصب کند که به 211 شارژر فعلی اضافه خواهد شد.
اسنیگدا تیروورو از شرکت Char.gy اظهار میکند: «این بودجه کاتالیزوری برای شوراها و اپراتورهای شارژ خواهد بود. اکنون زمان آن است که هزاران شارژر در سراسر کشور نصب شوند، نه فقط چند صد شارژر پراکنده.»
یکی از مشکلات اساسی، تفاوت شدید هزینه بین شارژ خانگی و عمومی است. به دلیل مالیات اضافی بر برق غیرداخلی، کاربران شارژرهای عمومی هزینهای تا 53p به ازای هر کیلووات ساعت میپردازند، در حالی که شارژ شبانه خانگی تنها 8p هزینه دارد.
این تفاوت باعث شده است که برخی افراد بدون پارکینگ خصوصی حتی بیشتر از رانندگان بنزینی هزینه کنند. کویینتن ویلسون، مؤسس کمپین FairCharge، هشدار میدهد: «بدون کاهش مالیات بر شارژ عمومی و حمایت از مالکان خودروهای برقی، بریتانیا قادر به توسعه اقتصاد سبز خود نخواهد بود.»
در بسیاری از مناطق خارج از لندن، تراکم پایین جمعیت باعث کاهش تقاضا برای شارژرهای عمومی شده است. بااینحال، حتی در مناطق مرفهی مانند Weybridge، دسترسی محدود به شارژرها مشکلساز است. این شهر تنها چهار شارژر عمومی دارد که علاوه بر هزینه بالای 56p/kWh، هزینه پارک 2 پوندی نیز دریافت میکند.
شرکتهایی مانند Kerbo Charge و Nodum به دنبال ارائه راهحلهایی برای تسهیل شارژ در خانههای بدون پارکینگ خصوصی هستند. Kerbo Charge کانالهایی زیر پیادهرو ایجاد کرده که کابلها را ایمن عبور میدهند. Nodum نیز سیستمی طراحی کرده که کابلها را از بالای پیادهرو عبور میدهد. این نوآوریها در حال حاضر در مناطق مختلف بریتانیا آزمایش میشوند.
یک کارمند Kerbo Charge در حال شارژ یک خودرو با استفاده از سیستم گودال کابل پیادهرو، که برای عبور ایمن کابلهای شارژ زیر مسیرهای عبور عابران طراحی شده است. عکس: Kerbo Charge
با افزایش تقاضا برای خودروهای برقی، حل چالشهای زیرساختی امری ضروری است. همکاری میان دولت، شوراها و شرکتهای خصوصی برای توسعه یک شبکه شارژ گسترده، عادلانه و مقرونبهصرفه اهمیت حیاتی دارد.
سرمایهگذاری در زیرساختهای شارژ نهتنها به حذف خودروهای بنزینی و دیزلی کمک میکند، بلکه میتواند بریتانیا را در مسیر دستیابی به حملونقل پایدارتر قرار دهد و شکافهای موجود در دسترسی را برطرف سازد. آیندهای سبز، تنها با اقدامات هماهنگ و پایدار ممکن خواهد بود.
بیشتر بخوانید: