هر کدام از این دو گرایش که به قدرت می رسیدند، به اقتصاد و سیاست مکزیک ضربه ای هولناک زده و این کشور را به قهقرا می بردند. با این حال، از ابتدای دهه 90، جنگ راست و چپ در مکزیک به یک تعادل رسید. از یک سو، راست گراهای نظامی جای خود را به لیبرال های معتدل دادند و از سوی دیگر، سوسیالیست های چریک مآبی که عاشق جنگ های فیدل کاسترو و چگوارا بودند، جای خود را به سوسیالیست های سازمان یافته و غیر انقلابی دادند.
چپگرایی معتدل و غیر چریکی مکزیک در سال 2018 توانست قدرت را در این کشور پرجمعیت به دست آورد. آندرس مانوئل لوپز اوبرادور (مشهور به آملو) توانست رئیس جمهور مکزیک شود. آملو که یک چپگرا بود توانست از طریق سیاست های اقتصادی و رفاهی خود، میزان فقر در این کشور پرجمعیت را به شدت کم کند.
تجربه خوب دولت آملو باعث شد نزدیکان چپ گرای او نیز شانس کسب قدرت را به دست آورند. در مکزیک هر رئیس جمهور 6 سال در راس قدرت است و نمی تواند برای دو دور متوالی قدرت را به دست داشته باشد. به همین دلیل، آملو در سال 2024 از قدرت کنار رفت. نزدیکانش در حزب چپ گرای «مورنا» با سایر احزاب و چهره ها رقابت کردند تا بتوانند این حزب را در قدرت نگه دارند. تلاش آنها به موفقیت انجامید.
در میان نزدیکان آملو، زنی به نام «کلودیا شینباوم پاردو» توانست در انتخابات ریاست جمهوری 2024 مکزیک با قاطعیتی بی سابقه به پیروزی برسد. شینباوم به جز اینکه توانست دولت آملو و حزب مورنا را در قدرت نگه دارد، موفق شد نخستین رئیس جمهور زن مکزیک شود.
اما این زن کیست و چگونه توانست به عنوان نخستین رئیس جمهور زن مکزیک انتخاب شود؟
اولین نفری باشید که برای این خبر دیدگاه بیان میکند